bajki, bajeczki

Przez większość swego życia słuchamy bajek - jako dzieci wiadomo, o królewnach zamkniętych w wierzy i o dzielnych rycerzach na białych koniach. Później bajki wyglądają z deka inaczej, ale nadal noszą znamiona fantazji, a to koleżanka w liceum usilnie nam powtarza, że ta sukienka leży jak ulał, jakby była tylko na mnie szyta. Chłopak wymyśla po raz kolejny bajeczkę jako to spóźnił się autobus, ukradli mu portfel czy porwali go kosmici właśnie w dzień naszego spotkania.

Bajki zawsze były, są i będą obecne w naszym życiu.

dzisiaj gdy jechałam z Julką autobusem do przychodni - Niunia postanowiła mi i reszcie pasażerów opowiedzieć coś o tych bajkach.

Julka: fajnie, że jedziemy autobusem

Ja: chciałaś dzisiaj jechać autobusem?

Julka: Tak :)

Ja: Widzisz dzisiaj Mama spełniła Twoje życzenie

hmmm... widać dziecko kmini i szykuje się do ataku

Julka: Ale to nie Mamy spełniają życzenia

Ja: A kto?

Julka: złota rybka

Ja: aha ...

Julka: i żaby jeszcze

z niedowierzaniem w głosie

Ja: żaby spełniają życzenia

Julka: Tak

Ja: wszystkie?

Julka: nie tylko niektóre

Ja: a jak wygląda żaba, która spełnia życzenia

z szelmowskim uśmiechem na twarzy (Ona się śmieje, a ja czuję w kościach, że nie tylko ja będę zaraz się uśmiechać)

Julka: no co Ty Mamo, nie wiesz?

Ja: no jakoś mi to umknęło

Julka: Taka żaba jest zielona

Ja: uhy

Pasażerowie ubawieni, a ja chyba powinnam napisać do MPK o zwrot za bilety i jakiś dodatek za dostarczanie rozrywki podczas jazdy.

Także, nie wiem jak Wy, ale ja widząc zieloną żabę - będę wykrzykiwać życzenia, a nóż widelec to będzie odpowiedni odcień zielonego i moje życzenie się spełni/