nauka czytania

Odkrywanie jest domeną dzieci - dlatego, gdy Julka wkracza na nowe terytoria wspieramy Jej zapał, chęci poznawcze. Swoim działaniem, delikatnie popychamy Ją dalej, ale tylko jeśli tego chce, bo nie ma nic gorszego niż zmuszając do odkrywania - zabić tą ciekawość.

... Nauka czytania jest bardzo ważna w rozwoju. To dzięki niej dziecko ćwiczy koncentrację, skupienie uwagi, konstruktywne myślenie, zwiększa zasób słownictwa i poznaje świat. Zwykle dzieci wcześnie zaczynają się interesować światem liter, nie należy im tego zabraniać, a w miarę szybko rozpocząć "zabawę w czytanie"...

Julka potrafi się podpisać, potrafi napisać kilka podstawowych wyrazów, które towarzyszą Jej na co dzień - ale nie potrafi pisać, dlatego gdy zaczęła interesować się literkami, nie samymi w sobie, bo te zna - ale tymi, które tworzą wyrazy - jako rodzicie postanowiliśmy zapewnić Jej środowisko do odkrywania i zabawy.

Powiecie, że literki to literki - nie ma liter samych w sobie i tych tworzących wyrazy. Ależ są - nie znajdziecie tego w podręcznikach, tylko w sposobie postrzegania, które prezentuje dziecko. Julka zna alfabet - wszystkie literki, ale czytać ani pisać nie potrafi. Potrafi nazwać literę, ale gdy usłyszy wyraz musi się chwilę zastanowić na jaką jest literę - nie uporządkowała jeszcze w swojej głowie w swoim postrzeganiu pojedynczych liter jako tych, które tworzą coś więcej. Co innego jest w sytuacji gdy pokażę Jej obrazek i podpisem - wtedy bezbłędnie "przeczyta" i wskaże na jaką literę dany wyraz się zaczyna - to nic innego jak czytanie globalne - czyli postrzegania zapisów graficznych jako całości. 

Rozumiecie - proste, prawda - wracając do środowiska jakie stworzyliśmy Julce do nauki czytania. To nic innego jak odpowiednie "pomoce naukowe" - w naszym przypadku, to magnetyczny alfabet, tablica, alfabet na plakacie, kartoniki z obrazkami i słowami oraz ELEMENTARZ. 

Na rynku możemy spotkać wiele tego typu pomocy, wiele pozycji książkowych zwanych elementarzami - nie będę rozpisywać się nad ich walorami, bo nie taka moja rola. Pokażę wam jaki wybrałam i jaki przypadł Julce do gustu oraz jak wspomaga Naszego ODKRYWCĘ.

DANE TECHNICZNE

Poczytam Ci Mamo. Elementarz

Autor: Beata Ostrowicka

Ilustracje: Katarzyna Kołodziej

Wydawnictwo Nasza Księgarnia

Elementarz podzielony jest na trzy części - każda odpowiada jednemu z etapów nauki czytania.

- etap pierwszy, to ilustracje oraz słowa opisujące przedstawiony przedmiot, osobę. Czyli etap wspomagający czytanie globalne. Dziecko patrząc na daną ilustrację opisuje co widzi, opisując odczytuje wyrazy które zna z życia, takie jak mama, tata, jabłko. 

- etap drugi, to zbiór krótkich tekstów tworzonych wg zasady "Tak się czyta, jak się piszę". W tym etapie mamy swoiste nawiązanie do czytania globalnego - każdy tekst opatrzony jest ilustracją oraz dymkiem z wybranym wyrazem (oczywiście z tekstu), w trzech wersjach - całego wyrazu, podzielonego na samogłoski i spółgłoski (wyróżnione kolorem) oraz wyraz podzielony na sylaby. Dzięki takiemu graficznemu zaprezentowaniu Małemu czytelnikowi wyrazu - dziecko poznaje i potrafi wyróżnić samogłoski, spółgłoski, podzielić obrazowo wyraz na sylaby i złożyć wyraz w całość.

- etap trzeci, to dłuższe teksty, ale i tutaj powracamy do wiedzy i umiejętności z dwóch pierwszych etapów. teksty zostały przygotowane wg zasady "Tak się czyta, a tak się piszę" - czyli zostały wprowadzone dwuznaki oraz wyrazy zawierające upodobnienia pod względem dźwięczności - "jabłko - japko", "skład - skłat" - czyli wyrazy, które inaczej się pisze, a inaczej czyta.

Julka etap pierwszy ma za sobą - potrafi "przeczytać" słowo pod rysunkiem, ale prawdziwa analiza wyrazu następuje dopiero w etapie drugim - kiedy zwraca uwagę na poszczególne litery, sylaby, odróżnia i klasyfikuje samogłoski i spółgłoski - zaczyna składać poprawnie i świadomie litery w słowa, zaczyna CZYTAĆ.

Nasze środowisko poznawcze zostało zdominowane przez Elementarz - Julka i my znaleźliśmy w nim to, czego na tym etapie odkrywania potrzebowaliśmy, jasnych, prostych elementów - które złożą się w jedną CZYTELNĄ całość.

Julka znalazła jeszcze jedno zastosowanie lub formę nauki - przyglądając się ilustracją (z etapu drugiego i trzeciego) szuka w tekście (oczywiście za pomocą pamięci graficznej) wyrazów odpowiadającym elementom ilustracji - po czym rozkłada je na czynniki pierwsze, stara się je przepisać, zaznaczyć samogłoski, spółgłoski i podzielić na sylaby. Nie wiem czy autorka zakładała taki element nauki, jak nie to NIE MA ZA CO :)

To Nasza trzecia przygoda z książką, w ramach Projektu o tej samej nazwie - mam nadzieję, że będziecie towarzyszyć Nam w kolejnych przygodach - środa, co dwa tygodnie :)