intensywnie

To był intensywny weekend - nie tylko w wydarzenia, ale także w emocje - również te związane z bezsilnością Matki. 

Weekend miał być słoneczny, ciepły - cieszyłam się na każdą spędzoną chwilę na zewnątrz wygrzewając buzię na słońcu - życie nie raz udowodniło mi, że plany które robię ma za nic. 

Odbierając Julkę z przedszkola wiedziałam, że nie będzie tak jak zaplanowałam najbliższe 10 dni - od progu usłyszałam cichutkie 

- Mamusi brzuszek mnie boli 

Szare komórki zostały uruchomione - wracamy autobusem, więc może być bal - szybko kupiłam w sklepie reklamówkę jednorazową i z nadzieją, że nie będę musiała jej wyciągać wsiadłyśmy do autobusu. Tym razem nie było miło, zabawnie - nawet stali bywalcy to zauważyli, że Julka jakaś inna, zmieniona - jakby nie w sosie. No jasne, że nie w sosie, przecież właśnie wszystko robiłam aby w tym sosie nie była - usiadłyśmy tam gdzie nie trzęsie, poprosiłam Pana o uchylenie ona i jechanie w miarę równo. Ostrzegłam, że może być różnie.

Dojechałyśmy cało, zdrowo i bez atrakcji, koło domu minęłyśmy Julkową Matkę Chrzestną (zabrzmiało jak w Kopciuszku), która też nie wyglądała wyraźnie. W domu usłyszałam

-Mamusiu to ja się położę

Muszę Wam powiedzieć - że egzemplarz dziecka jaki Nam się trafił nie ma w zasobie słów, a w zasadzie zdań "muszę się położyć", "jestem zmęczona, więc się położę" - to dało mi znać, że trzeba do salonu gdzie dziecko zaległo przynieść miskę, odsunąć wszystkie wartościowe rzeczy - takie które mogę ulec znacznemu uszkodzeniu gdy dziecko się "uzewnętrznia". Odsunęłam wszystko na bezpieczną odległość :)

Z chwilą gdy Małż przekroczył próg domu - usłyszałam

- Mamo będę wymiotować

i szybkie ale delikatne kroczki w kierunku łazienki - zdążyła 

Za drugim razem nie było już tak kolorowo - musiałam wstawić pralkę, wyprać sofę - ale dziecko wyraźnie poczuło się lepiej. 

Wieczór minął już spokojnie - ale w nocy przywitała się Pani gorączka - nad ranem wiedziałam, że plany na następne dziesięć dni przepadły - ale w tej chwili było ważne tylko to co teraz, gorączka - walka o jej szybkie zbicie, dotrzymanie do rana.

Nie było tak źle - rano pojechałam na egzamin - no tak Matka wróciła do szkoły - na szczęście tylko językowej  i właśnie w tą sobotę miała egzamin certyfikujący. Wiecie jak wyglądałam - jak zjawa, po burzliwym piątku, nieprzespanej sobocie - rano egzamin. To jest to co tygryski lubią najbardziej - ja w takich chwilach dostaje jakiegoś nie zrozumiałego dla mnie powera - staje na wysokości zadania. 

Pojechałam, napisałam, a potem dotarłam na Spotkanie Blogerek z Warmii i Mazur - powiecie wyrodna Matka zostawiła chore dziecko w domu - tak, zostawiłam - ale nie samo, Julka została z Tatą - który nie jedną burzę przeżył i świetnie sobie daje radę z chorującym dzieckiem. Na szczęście chorujące dziecko było już na nogach - bo po powrocie ze spotkania poszłyśmy na długi spacer. Cieszyć się marcowym słońcem, korzystać z rowerka biegowego - może to już ostatni raz (bo za chwil kilka będzie u Nas już ten duży).

O Spotkaniu będzie później jak ochłonę - powiem tylko tyle, że było SUPER :)

Niedziela  była już taka jaka miał być - spacery, ale ... no właśnie okazało się, że nasze plany w ramach Roku Podróżowania muszą się zmienić - bo Julka kaszle, kicha i dopiero coś się wykluwa, a przecież nie jedziemy w głuszę, tylko do Przyjaciół - gdzie są dzieci, a zarażać - to nic fajnego. Także Julka zostaje w domu, a plany zmieniamy.