cisza ...

... Cześć, pomyślałam sobie, że może wyskoczymy na miasto,

napijemy się kawy, zjemy pyszne czekoladowe ciasto

i pójdziemy na długi spacer....

Wiesz, mam Ci tyle do powiedzenia ...

Potok słów, chwila milczenia aby po chwili usłyszeć perlisty śmiech i ten uśmiech ... zniewalający, mówiący JESTEM, zawsze byłam i zawsze będę ... ile ja bym dała aby go znowu zobaczyć, aby usłyszeć ...

Gorąca kawa w tekturowym kubku kupiona na wynos na pobliskiej stacji, spacer zazielenionymi alejkami, stukot szkła w ekologicznej torbie. Idąc tak mijam po drodze te same osoby, od lat niezmiennie te same, czasem, sporadycznie widzę kogoś nowego - na ułamek sekundy uśmiecham się w ten znaczący sposób - taki, że wiem czuję pod skórą, że obdarowany uśmiechem zrozumie, a po chwili w taki sam sposób go odwzajemni.

Cisza ... wszechobecna cisza, czasem tylko przerwie ją delikatny szum wiatru lub ptaki, które tu są od zawsze - śpiewają - wyśpiewują pieśni, które tu są na miejscu, które sprawiają, że jest odrobinę bardziej zielono, czerwono lub biało w zależności od pory roku - bo bez względu na pogodę, na porę roku one tu są.

Krótki spacer dobiegł końca, przysiadam na chwilę, wsłuchuję się ... czekam na odpowiedź, na śmiech, na słowa ... cisza.

Wypijam kawę - ta druga, nietknięta - ostygła.

Kiedyś przepełniała mnie wściekłość - z biegiem czasu osłabła, ale nadal we mnie jest, nadal ją czuję pod skórą - nadal nie rozumiem, nie potrafię zaakceptować. Nauczyłam się z tym żyć, nauczyłam się funkcjonować na tej ławeczce, nauczyłam się mówić i nie otrzymywać odpowiedzi, nauczyłam się pić kawę z tekturowego kubka patrząc jak z tego drugie nie ubywa nawet kropla.

Nauczyłam się ... 

Zapalam znicze, mówię śpij dobrze i czasem zerknij na Julkę - przypilnuj Jej, gdy ja nie patrze.

Odchodząc ... odwracam się i cicho, tak aby nie przerwać tej ciszy mówię Kocham Cię i tak strasznie za Tobą tęsknię ... łza, która od dłuższego czasu kręci się na oku, w końcu spływa - a ja, słyszę śmiech ... perlisty, taki cudownie znajomy ...

... to Julka biegnie przez zielone cmentarne alejki z kwiatami dla Babci, krzycząc Mamusiu ja też Cię Kocham i bardzo za Tobą tęskniłam...

... Cześć, pomyślałam sobie, że może wyskoczymy na miasto,

napijemy się kawy, zjemy pyszne czekoladowe ciasto

i pójdziemy na długi spacer....

Wiesz, mam Ci tyle do powiedzenia ...