w szczycie

Rozmawiając dzisiaj z Julką w trakcie powrotu do domu zdałam sobie sprawę, że ostatnio MAŁO Jej na blogu. Nie chodzi mi bynajmniej o fakt, że o Niej nie piszę - bo byłoby to wierutne kłamstwo, ale samej Julki, Jej tekstów ostatnio mało. Także nadrabiam.

Jak się okazuje nie tylko mi pasażerowie dostarczają uciech, tematów do późniejszych rozmów, czy publikacji - Julka pokazał dzisiaj, że jest świetnym obiektem zainteresowania ogółu.

Akcja toczy się w autobusie komunikacji miejskiej - potocznie zwanym busikiem w porze szczytu - czyli po 15:00. W autobusie tłok - jakaś miła Pani ustępuje Julce miejsca - nie żebym tylko na to czekała, ale wspomniana Pani właśnie wysiadała.

Julka siedzi, ja stoję - trwa dyskusja:

Julka: Mamo, a wiesz?

Ja: Tak?

Julka: Jak dorosnę to zostanę BALETKĄ

Ja: yyyy

Nie zdążyłam zaprotestować, stwierdzić że pewnie chodzi Jej o baletnicę

Julka: Nie, przemyślałam to - zostanę kimś innym

Ja; Kim?

Julka: Kucharką :)

widać po zebranych pasażerach - trafiła - przykuła uwagę

Ja: Dobrze Kochanie - zostaniesz, kim będziesz chciała

Julka: I będę Kucharką w przedszkolu

Ja: i pewnie będziesz smacznie gotowała dla dzieci

Julka: Tak, bo niesmacznego jedzenia dzieci nie jedzą - wiesz? Ja nie jem - czasem mówię, że nie jestem głodna, ale tak naprawdę to nie dobre to jest.

Ja: I jak w domu mówisz, że nie jesteś głodna, to też jest niedobre?

Julka z uśmiechem aniołka - Nie Mamo - nie można okłamać Mamy - Ty wiesz wszystko.

Poznała się na mnie - muszę zmienić taktykę

Ja: a co będziesz gotować?

Julka: Pomidorową - bo to najlepsiejsza zupa na świecie.

Ja: ale cały czas?

Julka: Nie, czasem będę dodawać ciastka i truskawki - żeby było smaczniej

A i rosołek też będzie, ale z cukrem - bo wiesz, dzieci lubią cukier, a dorośli mówią że to nie dobre - mogliby spróbować to sami by się przekonali jakie ten cukier jest smaczny.

Publika rozbawiona

Ja: Ciastka do zupy? To dzieci będą Cię bardzo lubić

Julka: no jasne, za zupę, a za podwieczorek jeszcze bardziej - bo będzie ciasto z ciastkiem

Ja: Ciasto z ciastkiem?

Julka: Wiesz Mamo - dobrego nigdy za wiele!