choroba nam nie straszna

Chorujemy - znaczy się ja i Julka, Małż trzyma się dzielnie, choć coś dzisiaj wspominał, że wieczorem weźmie coś prewencyjnie. Chorujemy - tak wiem, pisałam już o tym linijkę wyżej, ale także wczoraj - o TUTAJ - wydawać by się mogło, że strasznie nudno Nam i źle - jasne mogłoby być lepiej, ale radzimy sobie. A jak sobie radzimy? Ano tak!

U nas na wsi jest dzisiaj przepiękna pogoda, słoneczko Nam świeci, wiatr daje żyć - więc korzystamy - ubrałyśmy się ciepło, czapa, chusta na szyję i do lasu - na chwilkę - pooddychać sosnowym powietrzem, pospacerować, a przy okazji uzbierać bukiet liści kilka garści żołędzi i wiaderko grzybów (nie, nie takie wielkie, takie większe dziecięce). Nie było Nas w domu ponad godzinkę, a naładowałyśmy baterie do końca dnia. 

Po takim spacerku miałyśmy siłę na zajęcia domowe - a muszę Wam powiedzieć, że gier, układanek, kolorowanek, puzzli i książeczek, które można i tych które obowiązkowo trzeba przeczytać jest kilka półek.

Na pierwszy ogień poszła ni to gra ni to układanka - NAWLEKAJ NIE CZEKAJ - kupiłam ją już jakiś czas temu i miała swoje 5 minut w Naszym domu, po czym została schowana do pudła. Gra jest naprawdę fajna i to nie tylko dla dziecka, ale dla całej rodziny - w prawdzie składa się z trzech kompletów niezbędnych elementów do dobrej zabawy, ale to akurat nie stanowi problemu - ponieważ elementy można dorobić samemu.
Gra składa się z linki, kolorowych kulek, kart - karty losujemy, a na nich układ kolorowych kulek - i gra się zaczyna - KTO PIERWSZY TEN LEPSZY.
Julka - wygrała - no może dawałam Jej trochę fory, ale co tam - KOCHAM JĄ i zrobię dla Niej wszystko.

Gdy Niunia znudziła się nawlekaniem wyciągnęła układankę PRZED I PO - to zestaw ośmiu plansz podzielonych na trzy puzzle - pierwszy przed, drugi teraz, trzeci po. Obrazki to etapy rozwoju kwiatka, drzewa, etapy robienia soku, czy etap życia świecy.

A potem, potem to już było MEMO - mamy dwa komplety:
- ze Świnką Pappą
- Z Kubusiem Puchatkiem
Kupione gdy Julka miała niewiele ponad rok - stan opakowań świadczy o ich eksploatowaniu - pierwsze podejście do MEMO oczywiście nie wyglądało tak jak dzisiejsze - Julka początkowo szukała takich samych obrazków - szukała PAR i była w tym świetna. Z czasem przyszło odwracanie kartoników "do góry dnem" i granie w MEMO jak grać się powinno. Dzisiaj mnie Julka ograła i nie dawałam Jej forów - walczyłam o każdą parę (a mam pamięć fotograficzną, więc powinnam mieć łatwiej - chyba się okazuję, że Julka tą pamięć odziedziczyła po mnie.

Mimo, że wszystkie te gry są polecane przez producentów dla dzieci od trzeciego roku życia - ja kupowałam je znacznie wcześniej i powiem Wam, że to była dobra decyzja - bo kto zabrani Nam korzystać z nich w inny sposób, kto zabroni Nam dostosować zasady do wieku dziecka - a to wszystko rozwija - spostrzegawczość, ciekawość świata.

Gdy obie byłyśmy już znudzone grami, przyszła pora na książki - te które są u Nas od dawna, ale także mam kilka nowych nabytków z którymi zapoznawałyśmy się wnikliwie, ale o tym już za chwil kilka.

Na koniec odkryłam ja, a Julka pokazał jaka jest do przodu - nową "zabawkę" - mój tablet, a w nim gry edukacyjne - różnego rodzaju Memo, puzzle, dopasowywanie kolorów, kształtów, literek do zwierzątek.

Mimo choroby to był fajny dzień, pełen nowych wrażeń, odświeżonych znajomości :)