chwila nieuwagi

Macie czasem tak - wypowiadając dane zdanie - gdy jeszcze nie skończyliście mówić już tego żałujecie?

U nas to zjawisko występuje parami - parami czyli Ja i Małż odnosimy podobne wrażenie i żal w własnej nieuwagi.

Podczas wczorajszej zabawy na placu zabaw - Julka zupełnie niewinnie zapytała 

Julka: Mama, co to jest to czarne (pokazując druty niskiego napięcia, znajdujące się w oddali)

Ja: To są kable w których płynie prąd (taki skrót myślowy)

kiedy wypowiadałam słowo "płynie" już wiedziałam jak bardzo utknęłam i jak zaraz pożałuję tego

Julka: a czemu płynie?

Ja: (chciałam z tego jakoś wybrnąć) Kochanie tak się tylko mówi

Julka: ale czemu? Czemu się tak mówi?

I co tu powiedzieć ciekawskiemu dziecku, które nie daje za wygraną

Julka: Mamo, ale rzeka płynie, i woda w wannie jak się kąpie

Ja: Juleczko Mamusia tak tylko powiedziała

po minie widziałam, że seria pytań się nie skończyła.

Dzisiaj, ja byłam tylko obserwatorem - poległ na całej linii Małż - powiedział nurt rzeki porwał (to słowo jest KLUCZEM) dziecko.

Julka: Tato, a czemu nult go porwał?

Tata: bo wszedł do wody za daleko

Julka: Ale czemu?

Tata: Kochanie nie wiem, może myślało, że nie wchodzi aż tak daleko - pewnie było bez rodziców

Julka: Bez rodziców, a gdzie Oni byli?

Tata: nie wiem skarbie, może w domu

Julka: ale czemu nult porwał dziecko?

Tata postanowił uderzyć w inną nutę

Tata: Może było niegrzeczne wchodząc tak do wody

Julka: Czemu?

Tata: bo nie posłuchało się Mamy i Taty

Julka: Czemu?

Tata: Bo było niegrzeczne

Julka: Czemu?

zdesperowany Tata - a czemu Ty czasem jesteś niegrzeczna

Julka: a czemu nult porwał?

Rozmowa była kontynuowana, kontynuowała ją Julka, próbował Tata, aż nawet ja zostałam wciągnięta w rozmowę.

Zapamiętać i zdobyć informację na temat:

- dlaczego prąd plynie?

- jak płynie?

- jak się tak wysoko znalazł?

- i czy się nie boi? 

- gdzie jest nult?

- dlaczego w wannie nie ma nultu?

- czemu Julka czasem jest niegrzeczna?