ślimaczki

Gotuję i to nawet smacznie (taka autopromocja ), ale nie piekę ciast - nie to, że nie lubię ich jeść, ale...

No właśnie jest pewne ale - którego czasem nie potrafię przeskoczyć - taka moja mała fobia - brzydzę (tak, to właśnie to słowo) włożyć ręce w ciasto, ale nie tylko w nie wkładam też rąk w  ziemię (nie uprawiam ogródka, nie sadzę kwiatów - mój jedyny kontakt z ziemią to gdy wywinę orła). 

Z pomocą jak się domyślacie przyszło mi wszystko co nazywa się mikser, robot kuchenny, czy maszyna do chleba, ale są ciasta, które uwielbiam, a nie da się ich zrobić sprzętem który mam w domu - i tak moje ulubione ciasto drożdżowe muszę robić sama. Nie wyobrażacie ile mnie to kosztuje.

Codziennie gdy Julka wraca z Przedszkola - to Nasz czas - kolorujemy, lepimy, kleimy, śpiewamy, czy ćwiczymy (tak Julka czasem próbuje ze mną ćwiczyć), czy po prostu się wydurniamy, ale nie dzisiaj - dzisiaj Julka przyszła i powiedziała - "Mamo zróbmy coś fajnego (tak jakbyśmy codziennie się nudziły) - może ciasto"

Na dźwięk słowa ciasto - mam ciarki, autentycznie bez ściemy. W tym momencie mój mózg pracuje ze zdwojoną siłą - myśl kobieto, myśl - ciasto bez użycia rąk - MAM!

Jestem z siebie dumna i oczywiście zaradna bo parę dni temu kupiłam kawałek gotowego ciasta francuskiego - z myślą o rogalikach, ale .... rogaliki muszą poczekać.

Julka, a może zrobimy CZEKOLADOWE ŚLIMACZKI - widzę pojawiający się delikatny uśmiech na twarzy, żeby za chwil kilka usłyszeć - TAK, ZAWSZE O TAKICH MARZYŁAM. Na marginesie jakie to ciekawe, że marzyła właśnie o ślimaczkach - a tak poważnie, to okazuje się, że cobyśmy nie robiły Julka właśnie w danej chwili o tym marzy :)

Wyjęłam ciasto z lodówki, rozłożyłam - wręczyłam PIERWSZEMU KUCHARZOWI (Julka) łychę, słoik czekolady i mówię - smaruj. Okazuje się, że 80% czekolady z łyżki lądowało w budzi Pierwszego Kucharza zamiast na cieście. Gdy Niunia zasłodziła się czekoladą - stwierdziła stanowczo, że ONA JUŻ ZROBIŁA TO CO MIAŁA ZROBIĆ.

No tak - wszystko na mojej głowie - dokończyłam wykładanie czekolady, zwinęłam ciasto w rulon wzdłuż dłuższego boku i przystąpiłam - jak to mówi Julka - ostrym narzędziem (czytaj nożem), do krojenia na kawałki (1,5cm) - i tutaj znowu pojawił się Pierwszy Kucharz aby doglądać prac i samodzielnie przekładać kawałki na blachę wcześniej wyłożoną papierem do pieczenia. 

Tak przygotowana blacha powędrowała do piekarnika.

Ślimaczki zniknęły w zawrotnym tempie - były naprawdę smaczne i takie proste i bez potrzeby wkładania rąk w ciasto.

Przepis:

1. Kupić jeden rulon świeżego ciasta francuskiego - ja kupuje w Lidlu

2. Rozwinąć ciasto posmarować je cienką warstwą czekolady

3. Zwinąć tak posmarowane ciasto wzdłuż dłuższego boku

4. Zimnym nożem pokroić na kawałki o grubości 1,5cm

4a. posmarowac slimaczki białkiem, można też obsypać je cukrem, wiórkami, czy migdałami

5. Blachę ze ślimaczkami wkładamy do wcześniej nagrzanego piekarnika do 180 stopni

6. Pieczemy 15-20min.

7. Wyjąć z piekarnika - poczekać aż ostygną (wiem, nie jest łatwo) i jeść.

SMACZNEGO